Nişanlımla bir türlü evlenemedik. Sorunlarımız da vardı zaten. Birbirimize güvenmiyorduk. O iş için uzun zamandır şehir dışındaydı, birbirimizi görmüyorduk da. Her gün kavga ediyorduk.
Her aradığında kavga ediyorduk. Telefonumda onun ismini gördüğümde açmak istemiyordum artık. Sonra karşıma o çıktı. Başlarda arkadaş gibi sohbet ettik. Onunlayken nefes aldığımı hissediyordum. Dertlerimizi, sorunlarımızı paylaşıyor, birbirimize tavsiyeler veriyorduk. Bir gece birlikte dışarıya çıktık. Nişanlımla yine kavga etmiştim. Sahile gidip biraz dertleşmek istedik. Gittik. Elimizde kahvelerle uzun süre oturduk. Sonra kalkıp dolaştık. Ben onun koluna girdim, öylece uzun süre yürüdük. Ertesi gün nişanlımla mutlu olmadığım için
kendimi çok yıprattığımı, mutlu olabileceğimi söyledi. Uzun süre konuştuk ve beni evden aldı. Birlikte onun evine gittik. Geceyi orda geçirdim. Deliler gibi seviştik sabaha kadar. Sevgilimdi artık. Nişanlımı aldatıyordum. Bir süre böyle devam ettik. Bana evli olduğunu söyledi. Çok şaşırmıştım. Ama biraz olsun yükümü hafifletmişti bu durum. Yalan söylemek beni rahatsız ediyordu, tek başıma olmadığımı öğrendim. Hala buluşup sevişiyoruz. Nişanlımla da hala kavga ediyoruz…